“Uiteindelijk kunnen we er niet aan ontkomen verantwoordelijkheid voor onszelf te nemen. We willen allemaal gelukkig zijn en een leven leiden dat de moeite waard is, maar als we s`morgens zorgelijk en angstig wakker worden en onze dagen gefrustreerd en nutteloos doorbrengen, is onze leven weinig zinvol. Misschien vinden we tijdelijk troost in de verschillende manieren om het ego te bevredigen, maar er komt een moment waarop we beseffen dat zulke genoegens van voorbijgaande aard zijn. Als we in plaats daarvoor leren verantwoordelijkheid voor onszelf te nemen, en evenwichtig en harmonieus te leven, zullen wij een diep gevoel van innerlijke vrijheid ervaren dat ons leven richting zal geven en ons ook in moeilijke situaties zal steunen….Als we kijken naar de manier waarop we onze tijd besteden, zien we dat we een dag, ook al lijkt deze gevuld, meestal verward en dagdromend doorbrengen, omdat we geen plannen maken voor de dingen die we willen volbrengen. Soms hangen we maar wat rond zonder iets te doen te hebben – zonder doel en zonder plan.
Elke dag is een schakel in de ketting van ons leven. Praktisch gezien moeten we daarom altijd gewaar zijn van wat we doen; niet om rijk en machtig te worden, maar om zo evenwichtig mogelijk te leven en van het leven te genieten.…De meeste van ons hebben niet geleerd verantwoordelijkheid te dragen toen ze jong waren, en de schoolkennis die in tien of vijftien jaar is opgedaan, heeft weinig praktische waarde. Daarom merken we, nu we volwassen zijn, dat we niet weten hoe we zinvol en evenwichtig leven kunnen leiden. Zelfs al vinden we van onszelf dat we verantwoordelijk en zelfstandig zijn, dan bedriegen we onszelf nog steeds wanneer we niet werkelijk begrijpen hoe emoties en het ego ons overheersen. In tijden van crisis merken we of onze innerlijke kracht voldoende ontwikkeld is om ons door de moeilijkheden heen te helpen.
Soms proberen we onze problemen indirect te bestrijden door onze moeilijkheden aan anderen te wijten. Dit leid tot verwarring en creëert een zware, negatieve atmosfeer in en om ons heen. Het is gemakkelijk om kritiek op anderen te hebben, maar het is veel moeilijker om onze eigen zwakheden onder ogen te zien en te overwinnen…
Wanneer we leren direct met onze klachten en moeilijkheden om te gaan, verliezen geromantiseerde ideeën over het spirituele pad hun betekenis. Wij zien dat het belangrijk is om verantwoordelijkheid voor onszelf te nemen en ons steeds bewust te zijn van onze gedachten, gevoelens en daden. Het is mogelijk onze problemen op te lossen, onze mogelijkheden te ontwikkelen en de zin en de waarde van ons leven te ontdekken. Dat klinkt simplistisch, maar soms is het goed onze problemen gewoon even te vergeten. Ondertussen zien we dat de meeste dingen waar wij in verstrikt zitten, onze blik hebben vernauwd. Onze zorgen, angsten en droefheden staan ons innerlijk evenwicht in de weg en verhinderen een constructieve aanpak van onze moeilijkheden.
Vicieuze cirkels en gewoontes op het emotionele vlak zijn moeilijk te doorbreken, want onze mentale verwarring maakt het moeilijk onderscheid te maken wat gezond en wat schadelijk is. Dat is heel duidelijk het geval in overbevolkte woonsituaties, waar mensen aan verschillende en tegenstrijdige invloeden worden blootgesteld; de verwarring en negativiteit kunnen overweldigend zijn. Er ontstaat een gevoel van hopeloosheid – een gevoel dat er geen alternatief is, geen uitweg. Tenslotte leidt zo`n houding tot verlies van vitaliteit en totale onverschilligheid.
Daarom is het van belang om de macht van onze emoties te erkennen, en de verantwoordelijkheid daarvoor op ins te nemen door een lichte en positieve atmosfeer om ons heen te creëren. Deze door ons gecreëerde houding van vreugde maakt momenten van hopeloosheid, eenzaamheid en waanhoop minder zwaar. Onze contacten met anderen worden vanzelf beter, een stukje bij beetje wordt ook de maatschappij positiever en komt meer in evenwicht.
Wanneer we naar onze emoties kijken, zien we hoe besmettelijk ze zijn. Als iemand lacht, moeten wij ook lachen; als iemand huilt, voelen wij ons ook verdrietig. Hetzelfde gebeurt wanneer iemand depressief is. Negativiteit lijkt een besmettelijke ziekte – als er een negatief is, worden de anderen ook geïrriteerd en negatief.
Laten we daarom de tijd nemen om gewaarzijn te ontwikkelen en onze gedachten en zintuigen te vernieuwen…we kunnen het ons niet veroorloven tijd te verliezen met treurig, opgewonden of verward zijn. Op dit moment kunnen we beginnen verantwoordelijkheid voor onszelf te nemen. Dat zijn geen idealen of doelen voor een verre toekomst. We kunnen er nu meteen mee beginnen….
Wees je daarom gewaar van je lichaam en je zintuigen. Houd op met mistige toekomstdromen of het herleven van oude herinneringen. Geef de romantiek van je emoties op en wees je alleen maar bewust van wat er in je leven gebeurt.
De patronen van je leven van het dagelijks leven kunnen je scholing worden. Analyseer je gedachten regelmatig en bekijk kritisch wat in je leven gebeurt; oefen je elk moment in gewaar zijn. Als je dit iedere dag doet, zul je een heilzame oprechtheid ontwikkelen; je leven zal minder chaotisch en verward worden, en je zoekt niet langer naar vervulling buiten jezelf. Gewaar zijn in de confrontatie met elke situatie is een van de beste manieren om verantwoordelijkheid te nemen. “ Citaat uit het boek: “Leven in evenwicht een gids voor meditatie en zelfgenezing…” geschreven door Tarthang Tulku.
