“Meestal leren wij dat “spiritueel” zijn betekent: de wereld verwerpen. Maar ook een spiritueel mens kan een aangenaam leven leiden, van zijn werk houden, voor zijn gezin zorgen en succes hebben in de maatschappij en in de wereld. Ook wordt ons geleerd niet zelfzuchtig te zijn. Maar eigenlijk moeten wij “zelfzuchtig” zijn in het zorgen voor onszelf – niet op een egoïstische, hebberige of melancholieke manier, maar op een heel zorgzame wijze: door ons lichaam en bewustzijn zoveel mogelijk met elkaar in harmonie te brengen. Wanneer we onze zintuigen en gevoelens zorgvuldig observeren, leren wij onszelf waarderen en accepteren, leren wij open te staan voor anderen. Door het integreren en in evenwicht brengen van lichaam en geest is het mogelijk om die innerlijke rust en vreugde te vinden die wij liefde noemen.” p. 19 “Leven in Evenwicht” van Tarhang Tulku.
