“Elke Kum Nye oefening heeft drie niveaus waarop de oefening ervaren kan worden…
Op het eerste niveau hebben de gevoelens een soort kleur zoals vreugde of verdriet, warmte of koude. Deze gevoelens zijn makkelijk te herkennen en te beschrijven; er is misschien een lichte tinteling of een gevoel van pijn, of een energiek, ontspannen gevoel doorstromend door het lichaam. Dit zijn oppervlakte gevoelens. We ervaren ze op bepaalde plaatsen in het lichamen wij blijven bewust van ons “zelf” tijdens de oefening.
Door heel nauwkeurig bij deze eerste gevoelens en gewaarwordingen stil te blijven staan kunnen wij in een diepere laag van voelen doordringen. De eerste laag gaat over in een gevoel van grotere dichtheid en taaiheid die gekenmerkt wordt door een zekere vasthoudendheid die de doorstroming van energie blokkeert. Dit gevoel heeft wel een bepaalde “smaak”. Hoewel het moeilijker is om hier doorheen te gaan dan door de eerste laag, kan hij langzaam smelten door een soort ontspannen aandacht. Het lijkt soms alsof de oefening zichzelf doet, al is er nog besef van een “zelf” dat ervaart. Het zelf wordt misschien als minder “vast” ervaren.
Op het derde niveau van voelen komen we in de buurt van de zuiveren energie of ervaring. Allen wat er nog rest aan patroonmatigheden is overstegen. Niet één gevoel kan afzonderlijk onderscheiden worden; er is een totale, smeltende beleving die te vergelijken is met de openheid van extatische gevoelens. Dit gevoel kan niet gelokaliseerd worden. We weten niet waar of hoe het gebeurt of wat het is; er is geen “wat”, het heeft geen substantieel kenmerk. Op dit niveau is er geen afzonderlijk ego meer omdat we het gevoel worden en er totaal mee samen smelten. Dit niveau van vervulling en vervolmaking is de echte ontspanning.”
Citaat uit het boek : “Kum Nye Ontspanning” van Tarthang Tulku
